ಹೊರತಾದೆ ನಿನ್ನೊಲವಿನೊಳಮನೆಗೆ
ವೃತದಿ ಬೇಯುವ ಭಕುತನಾದೆ
ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿನ ಚುಂಬಕದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ
ಸುತ್ತುವ ಗೃಹಗತಿಯ ಗೋಲವಾದೆ
ನೆನೆದು ನಿನ್ನನು ಇಂದು ನಡೆವೆಡೆ
ಬಾಡುತಿಹ ಬಯಕೆ ಬಳ್ಳಿಗಳ ಹಿಂಡು
ಅದರಲಿ ಹಳೆಯ ಹೂಗಳ ದಂಡೆ
ಎದೆಯೊಳು ಹಂಬಲಗಳ ದಂಗೆ
ನಿನ್ನುಸಿರ ಸಿಹಿಗಂಪ ಉಳಿಸಲಾರದು ಸಾವು
ಎನ್ನ ನರನಾಡಿಯಲಿ ಎಂಬ ಚಿಂತೆ
ಬಾಳ ಬಿಗಿದಿಹ ಕಂಬ ನಿನ್ನ ಬಯಕೆಯ ನೋವು
ನೆನಹುಗಳು ನಿತ್ಯದಿ ಗೈವ ಧ್ಯಾನದಂತೆ
ಹುಟ್ಟಿನಲಿ ನೀ ಹತ್ತಿರ ನನಗೆ
ದೂರವಾದೆ ಯೇಕೆ 'ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ'?!
ಗತಜನ್ಮದಂತಾದೆ ಉಸಿರಿರಲು ನನಗೆ
ಸಿಗಲಾರೆಯೇನು ಮತ್ತೆ ಈ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ!!?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment